Suplementy w insulinooporności

Insulinooporność to zaburzenie metaboliczne, w którym dochodzi do zmniejszenia wrażliwości tkanek na działanie insuliny. Jej przyczyny nie są jeszcze do końca znane, bierze się pod uwagę zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Do kluczowych elementów leczenia należy więc zmiana stylu życia oraz, w razie potrzeby, farmakologia zalecona przez lekarza. Więcej o insulinooporności możecie przeczytać tutaj.

Odpowiednia suplementacja

Najistotniejszą częścią terapii w insulinooporności jest właściwy styl życia, musimy zatem zadbać o aktywność fizyczną oraz dobrze zbilansowaną dietę. Dodatkową pomocą, w przypadku potwierdzonych w badaniach laboratoryjnych niedoborów, może być odpowiednio dobrana suplementacja.

Kwasy omega-3

Kwasy tłuszczowe omega-3 należą do wielonienasyconych kwasów tłuszczowych niezbędnych dla naszego zdrowia. Zmniejszają nasilenie stanów zapalnych, co jest szczególnie istotne dla osób z insulinoopornością, mediatory zapalne są bowiem jednym z czynników zwiększających ryzyko rozwoju tego zaburzenia.

Insulinooporność zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy i chorób sercowo-naczyniowych. Nienasycone kwasy tłuszczowe wpływają na poprawę profilu lipidowego (m.in. przez zmniejszenie stężenia triglicerydów) mogą więc zmniejszać ryzyko rozwoju wyżej wymienionych chorób.

Źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych są przede wszystkim tłuste ryby i owoce morza. Polska należy niestety do krajów o niskim spożyciu tych produktów, zaleca się więc suplementację.

Magnez

Niedobór magnezu często jest obserwowany u osób stosujących metforminę, która jest najczęstszym lekiem przepisywanym osobom z insulinoopornością, gdy zachodzi potrzeba włączenia leczenia farmakologicznego. Najczęstszymi objawami niedostatecznej podaży magnezu są skurcze mięśni (zazwyczaj obserwowane jako skurcze w łydkach czy drżenie powieki). Przyjmując lek warto więc regularnie badać stężenia magnezu i w razie stwierdzenia niedoboru sięgnąć po suplementację.

Coraz więcej badań wiąże także niedobór magnezu z ryzykiem rozwoju insulinooporności, co najprawdopodobniej wynika z jego roli w przemieszczaniu glukozy do komórek.

Witamina D

Samą dietę bardzo ciężko jest pokryć zapotrzebowanie na witaminę D. Jej głównym źródłem jest synteza skórna, jednak aby ona zaszła muszą być spełnione określone warunki - odpowiednie nasłonecznienie i duża powierzchnia skóry wystawiona na działanie promieni słonecznych. W naszym klimacie jest to możliwe tak naprawdę tylko kilka miesięcy w roku. Dlatego w Polsce powszechnie zaleca się suplementację witaminy D nawet od września do kwietnia.

Część badań naukowych sugeruje, że niedobór witaminy D może być jedną z przyczyn przyspieszenia rozwoju insulinooporności, co może wynikać z jej potencjalnej roli w regulacji wydzielania insuliny. Dlatego osoby cierpiące na insulinooporność powinny szczególnie zwracać na poziom tej witaminy w swoim organizmie i dbać o jej odpowiedni poziom. Pamiętajcie, aby przed rozpoczęciem suplementacji zbadać poziom witaminy w laboratorium.

Dodatkowe suplementy

Oprócz suplementów, których zadaniem jest wyrównanie niedoborów warto rozważyć także włączenie do diety innych substancji, które mogą pozytywnie wpłynąć na nasz organizm.

Berberyna

Jest to naturalny alkaloid izochinolinowy pozyskiwany z berberysu - drzewa o małych czerwonych owocach, które przypominają owoce dzikiej róży. W suplementach zazwyczaj wykorzystuje się jednak ekstrakt z korzeni berberysu.

Berberyna może wspomagać kontrolę glikemii na kilka sposobów. Po pierwsze wspomaga ona rozkład glukozy w komórkach. Po drugie ogranicza produkcję tego cukru w wątrobie. I po trzecie - spowalnia proces rozkładu węglowodanów. Wpływa także na aktywność transporterów glukozy, przez co usprawnia transport tego cukru do komórek.

Suplementy z berberyną mogą powodować dyskomfort trawienny i biegunki, jeśli więc zdecydujecie się na ich stosowanie zacznijcie od małych dawek i z czasem je zwiększajcie. Jeśli stosujecie jakiekolwiek leki nie włączajcie berberyny na własną rękę - zawsze skonsultujcie się z lekarzem.

Mio-inozytol

Mio-inozytol jest lepiej przyswajalną formą inozytolu, który jest niezbędny do tworzenia przekaźników sygnału insulinowego. Innymi słowy usprawnia on wychwyt glukozy przez mięśnie, zmniejszając w ten sposób jej stężenie we krwi.

Mio-inozytol jest ceniony także w procesach redukcji masy ciała, badania wskazują, że w połączeniu z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną nie tylko przyspiesza utratę kilogramów, ale przede wszystkim sprzyja zmniejszeniu obwodu w pasie. Pamiętajcie jednak, że nie jest to żaden cudowny środek - bez diety i ćwiczeń nie przyniesie oczekiwanych efektów.

Jest dość popularny w formie suplementu, ale występuje także naturalnie w świeżych warzywach i owocach, zwłaszcza cytrusowych, oraz w orzechach.

Probiotyki

Część badań naukowych sugeruje związek między zaburzeniem naszej mikroflory jelitowej a insulinoopornością. Na naszą mikroflorę możemy korzystnie wpływać poprzez stosowanie probiotyków, czyli odpowiednio wyselekcjonowanych kultur bakterii lub drożdży. Ich przyjmowanie może poprawiać wrażliwość tkanek na insulinę, zwiększać kontrolę glikemii, poprawiać profil lipidowy czy zmniejszać markery zapalne.

Probiotyki korzystnie wpływają także na dolegliwości żołądkowo-jelitowe, które część osób odczuwa przy stosowaniu metforminy lub analogów GLP-1.

Przed rozpoczęciem suplementacji probiotykiem warto poczytać o właściwościach konkretnych szczepów lub skonsultować się z lekarzem, aby jak najlepiej dobrać odpowiedni produkt. Więcej o probiotykach możecie przeczytać tutaj.

Zmiana stylu życia, czyli odpowiednio dobrane żywienie i aktywność fizyczna, to podstawa w leczeniu insulinooporności, zarówno przed wprowadzeniem, jak i w trakcie ewentualnej farmakoterapii. Czasem dodatkową pomocą może być także odpowiednio dobrana suplementacja. Należy jednak pamiętać, aby nie suplementować "na ślepo" - włączenie poszczególnych suplementów zawsze warto skonsultować z lekarzem.