października 09, 2024

Cynamon

Temperatura na dworze już nas nie rozpieszcza, zaczynamy więc szukać domowych sposobów na rozgrzanie i wzmocnienie odporności. Chętnie więc sięgamy m.in. po przyprawy korzenne, wśród których szczególną popularnością cieszy się cynamon - nadaje on potrawom niepowtarzalny smak i charakterystyczny aromat.


Cynamon jest jedną z najstarszych przypraw świata. Jego historia sięga tysięcy lat wstecz, kiedy to uznawany był za niezwykle cenny i kosztowny. W starożytnym Egipcie wchodził w skład olejków używanych przy balsamowaniu ciał, a także jako kadzidło. Jedne z pierwszych wzmianek o cynamonie możemy znaleźć już w Biblii, gdzie został wspomniany jako składnik świętego oleju użytego do namaszczenia Arki Przymierza. Do Europy cynamon zawitał dopiero w XIVw.

Odmiany cynamonu

Cynamonowiec to tropikalny krzew lub wiecznie zielone drzewo osiągające ok. 10-20 metrów wysokości. Wyróżnia się ok. 250 odmian cynamonowców, jednak trzy najbardziej rozpowszechnione to cynamonowiec cejloński, chiński oraz kamforowy.

Cynamonowiec cejloński, jak sama nazwa wskazuje, występuje głównie na Cejlonie, choć znaleźć go możemy także na Madagaskarze, Mauritiusie i u wybrzeży Indii. Cynamonowiec chiński rośnie głównie w Chinach, ale rośnie też na terenie Birmy oraz Wietnamu. Z kolei cynamonowiec kamforowy znajdziemy na półwyspie koreańskim, w Japonii, Tajlandii, Tajwanie oraz we wschodniej części Afryki.

Cechą wspólną wszystkich cynamonowców są olejki eteryczne pozyskiwane z liści i kory mające charakterystyczny korzenny aromat. Głównymi składnikami olejków są aldehyd cynamonowy oraz eugenol, a ich zawartość uzależniona jest od  miejsca pochodzenia i gatunku cynamonowca.

Właściwości cynamonu

Cynamon, dzięki swoim właściwościom prozdrowotnym, od wieków stosowany był w medycynie ludowej.

W starożytnym Rzymie wykorzystywany był nie tylko do leczenia chorób ciała, ale i duszy. Stosowany był na poprawę nastroju i stany depresyjne.

W dawnej medycynie chińskiej cynamon był niezastąpiony w leczeniu przeziębienia, bóli mięśni i stawów oraz dolegliwości nerkowych.

Z kolei w tradycyjnej medycynie hinduskiej stosowany był przede wszystkim przy dolegliwościach przewodu pokarmowego oraz w leczeniu cukrzycy.

W medycynie współczesnej cynamon także znalazł swoje miejsce.

Wyciąg z kory cynamonowca doskonale sprawdza się w dolegliwościach przewodu pokarmowego, gdyż pobudza wydzielanie soków trawiennych, łagodzi wzdęcia i jest polecany przy braku apetytu. Dodatkowo działa także przeciwbiegunkowo.

Cynamon posiada silne właściwości bakteriobójcze. Liczne badania wykazały, że poszczególne szczepy bakterii są bardzo wrażliwe na działanie olejku cynamonowego, stąd też możemy znaleźć go w składzie płynów antyseptycznych.

Coraz częściej mówi się także o tym, że cynamon może wspomagać leczenie cukrzycy. Kora cynamonowca zawiera matylohydroksychalkon, który może zwiększać wrażliwość komórek na działanie insuliny. Cynamon ma także pozytywny wpływ na poziom hemoglobiny glikowanej (retrospektywny wskaźnik stężenia glukozy we krwi pozwalający ocenić skuteczność leczenia cukrzycy) oraz może zmniejszyć ryzyko rozwoju powikłań cukrzycy typu II.

Cynamon może być także wykorzystywany w profilaktyce i leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego, ponieważ wykazuje właściwości obniżające ciśnienie krwi oraz normalizujące poziom cholesterolu.

Olejek cynamonowy jest stosowany w leczeniu przeziębień i równych infekcji górnych dróg oddechowych, dlatego często możemy go znaleźć w składzie preparatów do inhalacji.

Cynamon nie dla wszystkich

Choć cynamon niezaprzeczalnie posiada wiele właściwości korzystnych dla naszego zdrowia, nie każdy może skorzystać z jego dobrodziejstw.

W cynamonie zawarta jest m.in. kumaryna, która ma działanie rozrzedzające krew. Nie jest on więc wskazany w czasie ciąży, ponieważ może doprowadzić nawet do poronienia. Unikać go powinny także osoby, u których występują zaburzenia krzepliwości krwi oraz zażywające leki przeciwkrzepliwe, ponieważ zbyt wysokie spożycie tej przyprawy może doprowadzić do krwotoku. Ponadto kumarynia przypisuje się działanie hepatotoksyczne, czyli uszkadzające wątrobę.

Kolejnym składnikiem cynamonu, na który należy zwrócić uwagę jest eugenol. Ponieważ może on modyfikować właściwości żółci powinny go unikać osoby z zaburzeniami funkcjonowania pęcherzyka żółciowego.

Cynamon jest także znanym alergenem kontaktowym, stosowany zewnętrznie może powodować silne podrażnienia i zaczerwienienie skóry.

Cynamon cynamonowi nierówny

Dostępny w sprzedaży cynamon pochodzi z dwóch najpopularniejszych odmian - cynamonowca cejlońskiego i cynamonowca chińskiego, za prawdziwy uznaje się jednak tylko ten pierwszy. Cynamon chiński często wykorzystywany jest jako substytut ze względu na wysoki koszt cynamonu cejlońskiego.

Co odróżnia te dwa gatunki? Najistotniejszą różnicą jest zawartość wspomnianych wcześniej kumaryn. Im mniej ich w cynamonie, tym jest on dla nas bezpieczniejszy. Cynamon chiński ma swoim składzie ok. 1% kumaryn, z kolei cejloński zawiera ich śladowe ilości na poziomie ok. 0,004%, czyli ok. 250 razy mniej.

Cynamon cejloński charakteryzuje się słodszym i delikatniejszym smakiem, a chiński jest bardziej ostry i pikantny.

Cynamon w kuchni

Cynamon bardzo dużą popularnością cieszy się w kuchni Bliskiego Wschodu, jest jednym z głównych składników takich mieszanek przypraw jak curry czy garam masala.

W naszym kraju najpopularniejszą formą wykorzystywaną w kuchni jest cynamon mielony, choć dostępny jest także cynamon w laskach. Oba otrzymywane są z wysuszonej kory drzewa. Nadają potrawom charakterystyczny korzenny smak i zapach. Możemy wykorzystywać go zarówno do dań wytrawnych, jak i słodkich.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Copyright © Z notatnika dietetyka , Blogger