Obecnie na rynku znajdziemy wiele rodzajów soli. Obok najpopularniejszej soli kuchennej (warzonej) możemy kupić sól kamienną, morską czy himalajską. Jest z czego wybierać, a poszczególne produkty różnią się od siebie wyglądem, teksturą i zawartością składników mineralnych.
Za najzdrowszą powszechnie uważa się sól himalajską ze względu na zawartość składników mineralnych, takich jak cynk, magnes, potas, wapń i żelazo, które nadają jej charakterystyczny różowy kolor. Sól sprowadzana jest z zagranicy, co odbija się na jej cenie, zwłaszcza w porównaniu z naszą rodzimą solą. Ale na zdrowiu przecież nie warto oszczędzać. Czy jednak ta sól jest tego warta? No właśnie okazuje się, że niekoniecznie...
Sól himalajska
Sól himalajska, wbrew nazwie, nie jest wydobywana w Himalajach, tylko w Słonych Górach (Salt Range) w regionie Pendżabu w Pakistanie. Czyli kilkaset kilometrów od Himalajów... Z tego względu w sądzie niemieckim zapadł wyrok zakazujący stosowania nazwy "sól himalajska".
Według legendy pokłady soli zostały odkryte ok. 326r. p.n.e., kiedy wojska prowadzone przez Aleksandra Macedońskiego zatrzymały się i spostrzegły konie liżące słone skały. Prawdopodobnie już od tamtej pory wydobywana jest tam sól, choć pierwsze zachowane na ten temat przekazy pochodzą dopiero z XVIIIw.
Czasem sól himalajska sprzedawana jest także pod nazwą jurajska sól morska. Warto jednak wiedzieć, że powstała ona w prekambrze, czyli znacznie wcześniej niż w okresie jurajskim i nie występuje w morzu, tylko w górach. Nazwa nie więc nic wspólnego z rzeczywistością.
Właściwości soli himalajskiej
Pomimo wielu nieuzasadnionych twierdzeń na temat właściwości zdrowotnych soli himalajskiej, pod względem chemicznym jest ona zbliżona do zwykłej soli kuchennej, czyli chlorku sodu (NaCl) - obie składają się w 98% z tego związku. W 1/4 łyżeczki zwykłej soli znajdziemy 581mg sodu, a w tej samej ilości różowej soli himalajskiej - 388mg sodu. Ta różnica spowodowana jest mniejszą gęstością soli himalajskiej z powodu ogólnie grubszego zmielenia. Jeśli zamiast objętości (łyżeczka) porównalibyśmy masę (gramy), to zawartość sodu byłaby niemal identyczna.
Właściwości zdrowotne różowej soli przypisuje się głównie zawartym w niej składnikom mineralnym. To prawda, że znajdziemy tam takie pierwiastki jak cynk, magnez, potas, wapń czy żelazo, które są niezbędne dla naszego organizmu, jednak ich ilości zawarte w soli są śladowe i nie mają żadnego korzystnego wpływu na nasze zdrowie. Znajdują się tam, ponieważ sól himalajska nie jest ani oczyszczana, ani rafinowana. Z tego samego powodu znajdziemy w soli himalajskie także takie pierwiastki jak kadm, tal, ołów, a nawet rtęć czy uran.
Czy sól himalajska jest zdrowsza?
Przede wszystkim trzeba zdawać sobie sprawę, że sól himalajska jest ni mniej, ni więcej po prostu chlorkiem sodu. Jego wysokie spożycie podnosi ciśnienie krwi, zwiększa ryzyko zawału serca i udaru mózgu. Nie ma żadnych powodów by sądzić, że sól himalajska pod kątem wpływu na nasze zdrowie jest lepsza niż zwykła sól kuchenna.
Sól himalajska ma za to jedną dość konkretną wadę - w przeciwieństwie do soli kuchennej zawiera niewielkie ilości lub nie zawiera wcale jodu, który jest nam niezbędny m.in. do prawidłowej pracy tarczycy. Sól kuchenna jest obowiązkowo jodowana, dzięki czemu jest powszechnym źródłem tego śladowego pierwiastka w naszej diecie.
Dodatkową wadą może być jej cena - sól himalajska jest kilkukrotnie droższa od naszej rodzimej soli kuchennej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz