Odkąd pamiętam powszechnie mówiło się, że osoby będące na diecie odchudzającej powinny zrezygnować z jedzenia ziemniaków, ponieważ są one tuczące. A przecież są one nieodzowną częścią polskiej kuchni.
Zazwyczaj ziemniaki lądują na naszych talerzach w towarzystwie ciężkich sosów, oblane masełkiem czy śmietaną. W takiej postaci rzeczywiście stają się prawdziwą bombą kaloryczną. Stąd też wzięły się opinie, że są one tłuste i kaloryczne.
Jednak wbrew powszechnej opinii ziemniaki nie są bezwartościowym dodatkiem do mięsa, który tylko zapełnia żołądek. Nie są tuczące, wprost przeciwnie, jest to niskokaloryczne warzywo - w 100g znajdziemy ok. 60-70kcal, a więc zdecydowanie mniej niż w ryżu, makaronie czy kaszy, którymi zazwyczaj zastępujemy ziemniaki w obiedzie.
Ziemniaki bogate są także w witaminy A, C, E oraz z grupy B, a także składniki mineralne: cynk, fosfor, magnez, mangan czy potas. Dobrze jednak pamiętać, że najwięcej witamin i składników mineralnych znajduje się tuż pod skórką, dlatego najlepiej przyrządzać je w "mundurkach", a jeśli je obieramy róbmy to jak najcieniej.
Gotowane ziemniaki są lekkostrawne, dzięki czemu są odpowiednie dla osób w każdym wieku, w tym dla dzieci i starszych, a także dla osób mających problemy z układem pokarmowym, np. po zatruciach czy przy biegunkach.
Słabą stroną ziemniaków jest ich wysoki indeks glikemiczny, jednak i na to znajdzie się sposób - wystarczy, że ostudzimy je i wstawimy na dobę do lodówki. W tym czasie skrobia przekształci się w tzw. skrobię oporną, dzięki czemu obniży się IG produktu.
Z kolei wysoka zawartość potasu sprawia, że ich częste jedzenie nie jest odpowiednie dla osób z niewydolnością nerek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz